2022-09-08
Poliester (tereftalan polietylenu) powstaje w wyniku reakcji chemicznej z udziałem ropy naftowej, powietrza i wody. To sztuczne włókno składa się z oczyszczonego kwasu tereftalowego (PTA) i glikolu monoteluenowego (MEG).
Poliester jest materiałem termoplastycznym, co oznacza, że można go stopić i ponownie formować. Podczas wytwarzania poliestru chemicy topią granulki poliestru i przepychają je przez małe otwory (dysze przędzalnicze). Po stronie wyjściowej dysz przędzalniczych ciągłe włókna tak zwanych włókien poliestrowych krzepną. Rozmiar i kształt otworu decydują o kształcie i średnicy włókien. Włókna są stałym polimerem; wewnątrz włókien nie ma pustych przestrzeni. Te ciągłe włókna ciągłe — zwane „kablem” — można przycinać na dowolną długość (nie ma rozkładu długości, wszystkie włókna są produkowane w sposób idealnie jednorodny) w celu wytworzenia włókien odcinkowych do stosowania w tekstyliach i włókninach lub można je pozostawić w postaci ciągłej monofilament przypominający żyłkę wędkarską.
Poliester jest hydrofobowy. Z tego powodu tkaniny poliestrowe nie wchłaniają potu ani innych płynów, pozostawiając użytkownika z uczuciem wilgoci i lepkości. Włókna poliestrowe mają zazwyczaj niski poziom wchłaniania wilgoci. W porównaniu do bawełny poliester jest mocniejszy i ma większą zdolność do rozciągania. Wytrzymałość włókna może wynosić od 2,5 grama/denier do 9,5 grama/denier.
Nabywcy dbający o środowisko nie zgadzają się z użyciem poliestru. Ponieważ jest to włókno sztuczne pochodzące z produktów na bazie ropy naftowej, poliester nie jest uważany za materiał zrównoważony ani nie ulega biodegradacji.