Zadzwoń do nas
+86-18368375685
Wyślij do nas e-mail
sales@zjhaili.cn
Jak zrównoważony jest poliester z recyklingu?
2022-10-12
Prawie połowa odzieży na świecie jest wykonana z poliestru, a Greenpeace prognozuje, że do 2030 r. liczba ta ulegnie niemal podwojeniu. Dlaczego? Trend sportowy jest jedną z głównych przyczyn: coraz większa liczba konsumentów poszukuje bardziej rozciągliwej i odpornej odzieży. Problem w tym, że poliester nie jest ekologiczną opcją tekstylną, ponieważ jest wytwarzany z politereftalanu etylenu (PET), najpopularniejszego rodzaju plastiku na świecie. Krótko mówiąc, większość naszych ubrań pochodzi z ropy naftowej, a Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) wzywa do podjęcia drastycznych działań, aby utrzymać temperaturę na świecie maksymalnie o 1,5°C powyżej poziomu przedindustrialnego.
Rok temu organizacja non-profit Textile Exchange rzuciła wyzwanie ponad 50 firmom z branży tekstylnej, odzieżowej i handlu detalicznego (w tym gigantom takim jak Adidas, H&M, Gap i Ikea), aby zwiększyły wykorzystanie poliestru pochodzącego z recyklingu o 25 procent do 2020 r. Udało się: w zeszłym miesiącu organizacja wydała oświadczenie, w którym świętuje, że sygnatariusze nie tylko osiągnęli cel na dwa lata przed ostatecznym terminem, ale wręcz go przekroczyli, zwiększając wykorzystanie poliestru pochodzącego z recyklingu o 36 procent. Ponadto dwanaście kolejnych firm zobowiązało się do przyłączenia się do wyzwania w tym roku. Organizacja prognozuje, że do 2030 roku 20 procent całego poliestru zostanie poddane recyklingowi.
Poliester z recyklingu, znany również jako rPET, otrzymywany jest poprzez stopienie istniejącego plastiku i ponowne przędzenie go w nowe włókno poliestrowe. Chociaż wiele uwagi poświęca się rPET produkowanemu z plastikowych butelek i pojemników wyrzucanych przez konsumentów, w rzeczywistości politereftalan etylenu można poddać recyklingowi zarówno z materiałów wejściowych poprzemysłowych, jak i pokonsumenckich. Ale, żeby dać przykład, pięć butelek po napojach daje wystarczającą ilość błonnika na jedną bardzo dużą koszulkę.
Chociaż recykling plastiku wydaje się bezsprzecznie dobrym pomysłem, obchody rPET dalekie są od jednomyślności w społeczności zajmującej się modą zrównoważoną. FashionUnited zebrało główne argumenty obu stron.
Jak zrównoważony jest poliester z recyklingu?
Poliester z recyklingu: zalety
1. Zapobieganie wyrzucaniu tworzyw sztucznych na wysypiska śmieci i do oceanu — poliester z recyklingu daje drugie życie materiałowi, który nie ulega biodegradacji i w przeciwnym razie wylądowałby na wysypisku śmieci lub w oceanie. Według organizacji pozarządowej Ocean Conservancy co roku do oceanów trafia 8 milionów ton tworzyw sztucznych, oprócz szacunkowych 150 milionów ton, które obecnie krążą w środowisku morskim. Jeśli utrzymamy to tempo, do 2050 roku w oceanach będzie więcej plastiku niż ryb. Plastik stwierdzono u 60 procent wszystkich ptaków morskich i 100 procent wszystkich gatunków żółwi morskich, ponieważ mylą je z pożywieniem.
Jeśli chodzi o składowiska, Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych podała, że tylko w 2015 r. na wysypiska w tym kraju przybyło 26 milionów ton tworzyw sztucznych. UE szacuje, że taka sama kwota będzie generowana rocznie przez jej członków. Ubrania niewątpliwie stanowią dużą część problemu: w Wielkiej Brytanii w raporcie Programu Działań na rzecz Odpadów i Zasobów (WRAP) oszacowano, że każdego roku na wysypiska trafiają ubrania o wartości około 140 milionów funtów. „Wykorzystywanie odpadów z tworzyw sztucznych i przekształcanie ich w użyteczny materiał jest bardzo ważne dla ludzi i naszego środowiska” – powiedziała Karla Magruder, członek zarządu Textile Exchange, w e-mailu do FashionUnited.
2. rPET jest tak samo dobry jak dziewiczy poliester, ale do jego wytworzenia potrzeba mniej zasobów — poliester z recyklingu jest prawie taki sam jak poliester pierwotny pod względem jakości, ale jego produkcja wymaga o 59 procent mniej energii w porównaniu z poliestrem pierwotnym, według badania z 2017 r. przez Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska. WRAP szacuje, że produkcja rPET pozwoli zmniejszyć emisję CO2 o 32 procent w porównaniu ze zwykłym poliestrem. „Jeśli spojrzeć na ocenę cyklu życia, rPET wypada znacznie lepiej niż dziewiczy PET” – dodaje Magruder.
Ponadto poliester z recyklingu może przyczynić się do ograniczenia wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego z Ziemi w celu wytworzenia większej ilości plastiku. „Wykorzystywanie poliestru pochodzącego z recyklingu zmniejsza naszą zależność od ropy naftowej jako źródła surowców” – czytamy na stronie internetowej marki outdoorowej Patagonia, najbardziej znanej z produkcji polaru ze zużytych butelek po napojach gazowanych, bezużytecznych odpadów produkcyjnych i zużytej odzieży. „Ogranicza ilość odrzutów, przedłużając w ten sposób żywotność składowisk i redukując toksyczne emisje ze spalarni. Pomaga także promować nowe kierunki recyklingu odzieży poliestrowej, która nie nadaje się już do noszenia” – dodaje etykieta.
„Ponieważ poliester stanowi około 60 procent światowej produkcji PET – czyli około dwa razy więcej niż wykorzystuje się w plastikowych butelkach – opracowanie łańcucha dostaw włókien poliestrowych typu non-virgin może potencjalnie wywrzeć ogromny wpływ na globalne zapotrzebowanie na energię i zasoby” – argumentuje American marka odzieżowa Nau, znana również z priorytetowego traktowania zrównoważonych tkanin.
Jak zrównoważony jest poliester z recyklingu?
Allbirds, marka obuwia znana z produkcji butów z materiałów zrównoważonych, wykorzystuje sznurowadła wykonane z plastikowych butelek pochodzących z recyklingu
Poliester z recyklingu: wady
1. Recykling ma swoje ograniczenia. Wiele ubrań nie jest wykonanych z samego poliestru, ale z mieszanki poliestru i innych materiałów. W takim przypadku ich recykling jest trudniejszy, jeśli nie niemożliwy. „W niektórych przypadkach jest to technicznie możliwe, np. w mieszankach z poliestrem i bawełną. Ale to wciąż na poziomie pilotażowym. Wyzwanie polega na znalezieniu procesów, które można odpowiednio skalować, a jeszcze tego nie osiągnęliśmy” – powiedział Magruder w zeszłym roku dla magazynu Suston. Niektóre laminaty i wykończenia zastosowane w tkaninach mogą również sprawić, że nie będą one nadawały się do recyklingu.
Nawet ubrań wykonanych w 100% z poliestru nie można w nieskończoność poddawać recyklingowi. Istnieją dwa sposoby recyklingu PET: mechaniczny i chemiczny. „Recykling mechaniczny polega na umyciu plastikowej butelki, rozdrobnieniu jej na kawałki, a następnie przekształceniu jej z powrotem w chip poliestrowy, który następnie przechodzi przez tradycyjny proces wytwarzania włókien. Recykling chemiczny polega na przetwarzaniu odpadowego produktu z tworzywa sztucznego w pierwotne monomery, które są nie do odróżnienia od pierwotnego poliestru. Mogą one następnie wrócić do zwykłego systemu produkcji poliestru” – wyjaśnił Magruder dla FashionUnited. Większość rPET uzyskuje się w drodze recyklingu mechanicznego, ponieważ jest to najtańszy z tych dwóch procesów i nie wymaga żadnych środków chemicznych innych niż detergenty potrzebne do czyszczenia materiałów wejściowych. Jednak „w wyniku tego procesu włókno może stracić swoją wytrzymałość i dlatego należy je zmieszać z włóknem pierwotnym” – zauważa Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska.
„Większość ludzi wierzy, że tworzywa sztuczne można poddawać recyklingowi w nieskończoność, jednak przy każdym podgrzaniu plastik ulega degeneracji, więc kolejne iteracje polimeru ulegają degradacji, a plastik musi być wykorzystywany do wytwarzania produktów o niższej jakości” – powiedziała Patty Grossman, współzałożycielka firmy Two Sisters Ecotextiles w e-mailu do FashionUnited. Jednakże Textile Exchange stwierdza na swojej stronie internetowej, że rPET może być poddawany recyklingowi przez wiele lat: „odzież z poliestru pochodzącego z recyklingu powinna być poddawana ciągłemu recyklingowi bez pogorszenia jakości”, napisała organizacja, dodając, że cykl odzieży poliestrowej może stać się „ pewnego dnia system z zamkniętą pętlą.
Zwolennicy poglądu Grossmana argumentują, że świat powinien ogólnie produkować i zużywać mniej plastiku. Jeśli społeczeństwo wierzy, że wszystko, co wyrzuca, można poddać recyklingowi, prawdopodobnie nie będzie widziało problemu w kontynuowaniu konsumpcji jednorazowych wyrobów z tworzyw sztucznych. Niestety, tylko niewielka część wykorzystywanego przez nas plastiku trafia do recyklingu. Według amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska w 2015 roku w Stanach Zjednoczonych zaledwie 9 procent wszystkich tworzyw sztucznych zostało poddanych recyklingowi.
Zwolennicy mniej uroczystego podejścia do rPET twierdzą, że marki modowe i kupujących należy zachęcać do jak największego faworyzowania włókien naturalnych. W końcu, mimo że produkcja rPET wymaga o 59 procent mniej energii niż dziewiczy poliester, według raportu Sztokholmskiego Instytutu Środowiska z 2010 roku wymaga on więcej energii niż konopie, wełna oraz organiczna i zwykła bawełna.
Jak zrównoważony jest poliester z recyklingu?
2. Proces recyklingu PET ma także wpływ na środowisko - Według Grossmana kolejnym problemem związanym z procesem recyklingu poliestru jest to, że wióry powstałe w wyniku recyklingu mechanicznego mogą różnić się kolorem: niektóre są chrupiące białe, inne kremowożółte, co utrudnia osiągnięcie spójności kolorów. „Niektórym farbiarzom trudno jest uzyskać biel, dlatego do wybielenia podstawy używają wybielaczy na bazie chloru” – wyjaśnia. „Nierównomierne wchłanianie barwnika utrudnia uzyskanie dobrej spójności kolorów w poszczególnych partiach, co może prowadzić do częstego ponownego farbowania, co wymaga dużego zużycia wody, energii i środków chemicznych”.
Co więcej, niektóre badania sugerują, że butelki PET wypłukują antymon, substancję, o której wiadomo, że jest rakotwórczy, jak podaje Textile Exchange na swojej stronie internetowej. Tlenek antymonu jest zwykle stosowany jako katalizator w procesie wytwarzania butelek PET i poliestru. Agencje zdrowia na całym świecie twierdzą, że nie ma powodów do obaw, ponieważ ilości są zbyt małe, aby można je było uznać za toksyczne (500 mg/kg PET). Mimo to Textile Exchange wymienia „znalezienie substytutów antymonu” jako jedno z „wyzwań” rPET.
Toczy się również debata akademicka dotycząca obliczania emisji CO2 w porównaniu pomiędzy dziewiczym poliestrem i rPET, „ponieważ wpływ pierwszego życia włókna nie jest uwzględniany w ogólnej ocenie środowiskowej włókien pochodzących z recyklingu. Gdyby tak było, wyniki byłyby inne” – wynika z raportu Szwajcarskiego Federalnego Urzędu ds. Środowiska.
3. Poliester poddany recyklingowi uwalnia mikroplastiki – na koniec niektórzy przeciwstawiają się twierdzeniu, że rPET zapobiega przedostawaniu się plastiku do oceanu. Nadal tak się dzieje, ponieważ sztuczne tkaniny mogą uwalniać mikroskopijne włókna plastiku – niesławny mikroplastik. Według niedawnych badań przeprowadzonych na Uniwersytecie w Plymouth w Wielkiej Brytanii każdy cykl pralki może uwolnić do środowiska ponad 700 000 włókien tworzyw sztucznych. Artykuł opublikowany w 2011 roku w czasopiśmie Environmental Science Technology wykazał, że mikrowłókna stanowią 85 procent śmieci wytworzonych przez człowieka na wybrzeżach całego świata. Nie ma znaczenia, czy odzież jest wykonana z poliestru pierwotnego czy pochodzącego z recyklingu, oba przyczyniają się do zanieczyszczenia mikroplastikami.
Rok temu organizacja non-profit Textile Exchange rzuciła wyzwanie ponad 50 firmom z branży tekstylnej, odzieżowej i handlu detalicznego (w tym gigantom takim jak Adidas, H&M, Gap i Ikea), aby zwiększyły wykorzystanie poliestru pochodzącego z recyklingu o 25 procent do 2020 r. Udało się: w zeszłym miesiącu organizacja wydała oświadczenie, w którym świętuje, że sygnatariusze nie tylko osiągnęli cel na dwa lata przed ostatecznym terminem, ale wręcz go przekroczyli, zwiększając wykorzystanie poliestru pochodzącego z recyklingu o 36 procent. Ponadto dwanaście kolejnych firm zobowiązało się do przyłączenia się do wyzwania w tym roku. Organizacja prognozuje, że do 2030 roku 20 procent całego poliestru zostanie poddane recyklingowi.
Poliester z recyklingu, znany również jako rPET, otrzymywany jest poprzez stopienie istniejącego plastiku i ponowne przędzenie go w nowe włókno poliestrowe. Chociaż wiele uwagi poświęca się rPET produkowanemu z plastikowych butelek i pojemników wyrzucanych przez konsumentów, w rzeczywistości politereftalan etylenu można poddać recyklingowi zarówno z materiałów wejściowych poprzemysłowych, jak i pokonsumenckich. Ale, żeby dać przykład, pięć butelek po napojach daje wystarczającą ilość błonnika na jedną bardzo dużą koszulkę.
Chociaż recykling plastiku wydaje się bezsprzecznie dobrym pomysłem, obchody rPET dalekie są od jednomyślności w społeczności zajmującej się modą zrównoważoną. FashionUnited zebrało główne argumenty obu stron.
Jak zrównoważony jest poliester z recyklingu?
Poliester z recyklingu: zalety
1. Zapobieganie wyrzucaniu tworzyw sztucznych na wysypiska śmieci i do oceanu — poliester z recyklingu daje drugie życie materiałowi, który nie ulega biodegradacji i w przeciwnym razie wylądowałby na wysypisku śmieci lub w oceanie. Według organizacji pozarządowej Ocean Conservancy co roku do oceanów trafia 8 milionów ton tworzyw sztucznych, oprócz szacunkowych 150 milionów ton, które obecnie krążą w środowisku morskim. Jeśli utrzymamy to tempo, do 2050 roku w oceanach będzie więcej plastiku niż ryb. Plastik stwierdzono u 60 procent wszystkich ptaków morskich i 100 procent wszystkich gatunków żółwi morskich, ponieważ mylą je z pożywieniem.
Jeśli chodzi o składowiska, Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych podała, że tylko w 2015 r. na wysypiska w tym kraju przybyło 26 milionów ton tworzyw sztucznych. UE szacuje, że taka sama kwota będzie generowana rocznie przez jej członków. Ubrania niewątpliwie stanowią dużą część problemu: w Wielkiej Brytanii w raporcie Programu Działań na rzecz Odpadów i Zasobów (WRAP) oszacowano, że każdego roku na wysypiska trafiają ubrania o wartości około 140 milionów funtów. „Wykorzystywanie odpadów z tworzyw sztucznych i przekształcanie ich w użyteczny materiał jest bardzo ważne dla ludzi i naszego środowiska” – powiedziała Karla Magruder, członek zarządu Textile Exchange, w e-mailu do FashionUnited.
2. rPET jest tak samo dobry jak dziewiczy poliester, ale do jego wytworzenia potrzeba mniej zasobów — poliester z recyklingu jest prawie taki sam jak poliester pierwotny pod względem jakości, ale jego produkcja wymaga o 59 procent mniej energii w porównaniu z poliestrem pierwotnym, według badania z 2017 r. przez Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska. WRAP szacuje, że produkcja rPET pozwoli zmniejszyć emisję CO2 o 32 procent w porównaniu ze zwykłym poliestrem. „Jeśli spojrzeć na ocenę cyklu życia, rPET wypada znacznie lepiej niż dziewiczy PET” – dodaje Magruder.
Ponadto poliester z recyklingu może przyczynić się do ograniczenia wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego z Ziemi w celu wytworzenia większej ilości plastiku. „Wykorzystywanie poliestru pochodzącego z recyklingu zmniejsza naszą zależność od ropy naftowej jako źródła surowców” – czytamy na stronie internetowej marki outdoorowej Patagonia, najbardziej znanej z produkcji polaru ze zużytych butelek po napojach gazowanych, bezużytecznych odpadów produkcyjnych i zużytej odzieży. „Ogranicza ilość odrzutów, przedłużając w ten sposób żywotność składowisk i redukując toksyczne emisje ze spalarni. Pomaga także promować nowe kierunki recyklingu odzieży poliestrowej, która nie nadaje się już do noszenia” – dodaje etykieta.
„Ponieważ poliester stanowi około 60 procent światowej produkcji PET – czyli około dwa razy więcej niż wykorzystuje się w plastikowych butelkach – opracowanie łańcucha dostaw włókien poliestrowych typu non-virgin może potencjalnie wywrzeć ogromny wpływ na globalne zapotrzebowanie na energię i zasoby” – argumentuje American marka odzieżowa Nau, znana również z priorytetowego traktowania zrównoważonych tkanin.
Jak zrównoważony jest poliester z recyklingu?
Allbirds, marka obuwia znana z produkcji butów z materiałów zrównoważonych, wykorzystuje sznurowadła wykonane z plastikowych butelek pochodzących z recyklingu
Poliester z recyklingu: wady
1. Recykling ma swoje ograniczenia. Wiele ubrań nie jest wykonanych z samego poliestru, ale z mieszanki poliestru i innych materiałów. W takim przypadku ich recykling jest trudniejszy, jeśli nie niemożliwy. „W niektórych przypadkach jest to technicznie możliwe, np. w mieszankach z poliestrem i bawełną. Ale to wciąż na poziomie pilotażowym. Wyzwanie polega na znalezieniu procesów, które można odpowiednio skalować, a jeszcze tego nie osiągnęliśmy” – powiedział Magruder w zeszłym roku dla magazynu Suston. Niektóre laminaty i wykończenia zastosowane w tkaninach mogą również sprawić, że nie będą one nadawały się do recyklingu.
Nawet ubrań wykonanych w 100% z poliestru nie można w nieskończoność poddawać recyklingowi. Istnieją dwa sposoby recyklingu PET: mechaniczny i chemiczny. „Recykling mechaniczny polega na umyciu plastikowej butelki, rozdrobnieniu jej na kawałki, a następnie przekształceniu jej z powrotem w chip poliestrowy, który następnie przechodzi przez tradycyjny proces wytwarzania włókien. Recykling chemiczny polega na przetwarzaniu odpadowego produktu z tworzywa sztucznego w pierwotne monomery, które są nie do odróżnienia od pierwotnego poliestru. Mogą one następnie wrócić do zwykłego systemu produkcji poliestru” – wyjaśnił Magruder dla FashionUnited. Większość rPET uzyskuje się w drodze recyklingu mechanicznego, ponieważ jest to najtańszy z tych dwóch procesów i nie wymaga żadnych środków chemicznych innych niż detergenty potrzebne do czyszczenia materiałów wejściowych. Jednak „w wyniku tego procesu włókno może stracić swoją wytrzymałość i dlatego należy je zmieszać z włóknem pierwotnym” – zauważa Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska.
„Większość ludzi wierzy, że tworzywa sztuczne można poddawać recyklingowi w nieskończoność, jednak przy każdym podgrzaniu plastik ulega degeneracji, więc kolejne iteracje polimeru ulegają degradacji, a plastik musi być wykorzystywany do wytwarzania produktów o niższej jakości” – powiedziała Patty Grossman, współzałożycielka firmy Two Sisters Ecotextiles w e-mailu do FashionUnited. Jednakże Textile Exchange stwierdza na swojej stronie internetowej, że rPET może być poddawany recyklingowi przez wiele lat: „odzież z poliestru pochodzącego z recyklingu powinna być poddawana ciągłemu recyklingowi bez pogorszenia jakości”, napisała organizacja, dodając, że cykl odzieży poliestrowej może stać się „ pewnego dnia system z zamkniętą pętlą.
Zwolennicy poglądu Grossmana argumentują, że świat powinien ogólnie produkować i zużywać mniej plastiku. Jeśli społeczeństwo wierzy, że wszystko, co wyrzuca, można poddać recyklingowi, prawdopodobnie nie będzie widziało problemu w kontynuowaniu konsumpcji jednorazowych wyrobów z tworzyw sztucznych. Niestety, tylko niewielka część wykorzystywanego przez nas plastiku trafia do recyklingu. Według amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska w 2015 roku w Stanach Zjednoczonych zaledwie 9 procent wszystkich tworzyw sztucznych zostało poddanych recyklingowi.
Zwolennicy mniej uroczystego podejścia do rPET twierdzą, że marki modowe i kupujących należy zachęcać do jak największego faworyzowania włókien naturalnych. W końcu, mimo że produkcja rPET wymaga o 59 procent mniej energii niż dziewiczy poliester, według raportu Sztokholmskiego Instytutu Środowiska z 2010 roku wymaga on więcej energii niż konopie, wełna oraz organiczna i zwykła bawełna.
Jak zrównoważony jest poliester z recyklingu?
2. Proces recyklingu PET ma także wpływ na środowisko - Według Grossmana kolejnym problemem związanym z procesem recyklingu poliestru jest to, że wióry powstałe w wyniku recyklingu mechanicznego mogą różnić się kolorem: niektóre są chrupiące białe, inne kremowożółte, co utrudnia osiągnięcie spójności kolorów. „Niektórym farbiarzom trudno jest uzyskać biel, dlatego do wybielenia podstawy używają wybielaczy na bazie chloru” – wyjaśnia. „Nierównomierne wchłanianie barwnika utrudnia uzyskanie dobrej spójności kolorów w poszczególnych partiach, co może prowadzić do częstego ponownego farbowania, co wymaga dużego zużycia wody, energii i środków chemicznych”.
Co więcej, niektóre badania sugerują, że butelki PET wypłukują antymon, substancję, o której wiadomo, że jest rakotwórczy, jak podaje Textile Exchange na swojej stronie internetowej. Tlenek antymonu jest zwykle stosowany jako katalizator w procesie wytwarzania butelek PET i poliestru. Agencje zdrowia na całym świecie twierdzą, że nie ma powodów do obaw, ponieważ ilości są zbyt małe, aby można je było uznać za toksyczne (500 mg/kg PET). Mimo to Textile Exchange wymienia „znalezienie substytutów antymonu” jako jedno z „wyzwań” rPET.
Toczy się również debata akademicka dotycząca obliczania emisji CO2 w porównaniu pomiędzy dziewiczym poliestrem i rPET, „ponieważ wpływ pierwszego życia włókna nie jest uwzględniany w ogólnej ocenie środowiskowej włókien pochodzących z recyklingu. Gdyby tak było, wyniki byłyby inne” – wynika z raportu Szwajcarskiego Federalnego Urzędu ds. Środowiska.
3. Poliester poddany recyklingowi uwalnia mikroplastiki – na koniec niektórzy przeciwstawiają się twierdzeniu, że rPET zapobiega przedostawaniu się plastiku do oceanu. Nadal tak się dzieje, ponieważ sztuczne tkaniny mogą uwalniać mikroskopijne włókna plastiku – niesławny mikroplastik. Według niedawnych badań przeprowadzonych na Uniwersytecie w Plymouth w Wielkiej Brytanii każdy cykl pralki może uwolnić do środowiska ponad 700 000 włókien tworzyw sztucznych. Artykuł opublikowany w 2011 roku w czasopiśmie Environmental Science Technology wykazał, że mikrowłókna stanowią 85 procent śmieci wytworzonych przez człowieka na wybrzeżach całego świata. Nie ma znaczenia, czy odzież jest wykonana z poliestru pierwotnego czy pochodzącego z recyklingu, oba przyczyniają się do zanieczyszczenia mikroplastikami.
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies.
Privacy Policy
Aktualności
Dzielenie się wiedzą na temat konwencjonalnych tkanin z włókien chemicznych!2022/04/22POY (włóczka wstępnie zorientowana): może być wydłużona i nie może się odbić. Nie można z niego zrobić samej osnowy lub wątku. Musi być łączony z innymi przewodami i może być wydłużony 1,6 razy. Drut POY jest półfabrykatem z drutu sieciowego o niskiej elastyczności. Typowy materiał: sprany aksamit.
Dlaczego tkaniny meblowe przypominają tkaniny poliestrowe z recyklingu?2022/04/22Poliester z recyklingu jest wytwarzany z odpadów pokonsumenckich, takich jak plastikowe butelki PET, które są zwykle spalane lub zakopywane w ziemi. W porównaniu z procesem produkcji nowego włókna poliestrowego, ten proces recyklingu może zmniejszyć emisję dwutlenku węgla i stopniowo wyeliminować za......